Het is niemand ontgaan… de Brexit! Vanaf 1 januari 2021 is het Verenigd Koninkrijk geen EU-land meer.
Voor ondernemingen die zaken doen met het Verenigd Koninkrijk, kan de Brexit gevolgen hebben voor hun risicoprofiel en het verzekeringspakket. Doordat het Verenigd Koninkrijk opeens geen land meer is binnen de Europese Unie (EU), kan dit een verzwaring betekenen van de productaansprakelijkheid van de ondernemer voor producten die hij uit dit land importeert.
Voor bedrijven die al zaken deden met niet Europese landen verandert er niet zo veel. Of je nu goederen importeert uit China of Argentinië, het zijn landen buiten de EU, en daar is Engeland als niet-EU-land dan bijgekomen. Maar stel dat je al jaren alleen goederen importeert uit Engeland, Frankrijk en Duitsland, dan verandert er nogal wat!
Want ben je als importeur productaansprakelijk voor gebreken in producten die je importeert uit niet EU-landen? Om dit duidelijk te maken is het goed om te weten wat nou productaansprakelijkheid inhoudt!
Productaansprakelijkheid
Wie een product op de markt brengt, is aansprakelijk als dat product gebreken heeft waardoor schade aan derden ontstaat. Dat kan zaakschade zijn of personenschade. Producten moeten immers veilig en bruikbaar op de markt komen. Productaansprakelijkheid gaat over door het product veroorzaakte schade en niet over het kapotte product zelf.
Als een product – te snel – kapot gaat, is de regeling niet van toepassingen. De consument kan dan beroep doen op de garantie.
Importeer je producten vanuit buiten de EU? Dan ben jij volgens de wet de producent en ben jij aansprakelijk. Productaansprakelijkheid geldt alleen voor importeurs, niet voor handelsagenten.
Voorbeeld:
Bij het losdraaien van de dop van een fles frisdrank ontploft de fles waardoor er letsel is ontstaan. Er is dan duidelijk sprake van een gebrekkig product, want een fles frisdrank is juist bedoeld om op deze wijze open te maken. De fabrikant is dan aansprakelijk voor het ontstane letsel.
Bij productaansprakelijkheid kan de consument de volgende partijen aanspreken, namelijk:
Maar bij de vraag wanneer een product gebrekkig is gaat het er ook om hoe het product wordt gepresenteerd en tegen welke gevaren de verpakking of de gebruiksaanwijzing waarschuwt. De producent moet duidelijk maken waar het product wel of niet voor bedoeld is, zodat hierover geen misverstand kan ontstaan.
De regeling van productaansprakelijkheid is in eerste instantie bedoeld voor schade aan personen (letselschade), maar geldt ook als er schade is ontstaan door een gebrekkig product aan zaken van particulieren. Daarbij geldt een drempel van € 500. Een consument kan een beroep op de productaansprakelijkheid als zijn zaken zijn beschadigd en de schade minimaal € 500 bedraagt (franchise). Voor zaakschade tot € 500 kan de consument de verkoper aanspreken. Dit blijkt uit de regels voor consumentenbescherming in het Burgerlijk Wetboek. Deze twee regelingen voor zaakschade gelden niet voor bedrijven.
Een claim op grond van productaansprakelijkheid verjaart drie jaar nadat de consument met de schade, het gebrek en de identiteit van de producent bekend is geworden. Hij moet dus binnen drie jaar de leverancier (producent of importeur) aansprakelijk stellen. Een consument die meent het slachtoffer te zijn van een gebrekkig product, doet er goed aan het product veilig te stellen en de omstandigheden van het voorval zo goed mogelijk te documenteren.
De hele wetgeving over productaansprakelijkheid is gebaseerd op bescherming van de consument. Voor schade ontstaan door een gebrekkig product is de producent risicoaansprakelijk. Schuld is geen vereiste.
In het geval van schade hoeft het slachtoffer slechts te bewijzen dat:
• Het product gebrekkig is;
• Hij daardoor schade heeft geleden; en
• Er sprake is van causaal verband tussen gebrek en schade.
Terugkomend op de gevolgen van de Brexit:
Stel dat jij bijvoorbeeld flessen drank importeert vanuit Engeland naar Nederland en eindconsumenten zijn ziek geworden van deze drank uit Engeland;
Tot 1 januari 2021 kon de importeur deze gedupeerden doorverwijzen naar de fabrikant in Engeland. Als fabrikant binnen een EU-land was de fabrikant immers risicoaansprakelijk voor de personenschade.
Sinds 1 januari 2021 is de importeur voor dranken uit Engeland waar wat mis mee is, nu opeens zelf risicoaansprakelijk.
Zoals gezegd, kan dit een enorme verzwaring betekenen van het aansprakelijkheidsrisico en gevolgen hebben voor de verzekeringsdekking.
Kortom, voor bedrijven die voor en na de Brexit goederen importeren uit Engeland, is het aansprakelijkheidsrisico groter geworden. Deze bedrijven zijn door de Brexit ineens risicoaansprakelijk voor (letsel) schade, die door deze geïmporteerde producten uit Engeland kan worden veroorzaakt.
Moet dit bij jou van toepassing zijn, schroom niet en neem contact op met onze erkende adviseurs!